Nowe Miasto Lubawskie
W dokumentach nie zachowały się zapiski potwierdzające pobyt Mikołaja Kopernika w Nowym Mieście Lubawskim. Ale bez wątpienia nie było mu ono obce.
Pierwsza wzmianka o założeniu osady pochodzi z 1325 r. Prawa miejskie nadano jej w 1353 r. Wówczas też otoczono ją murami obronnymi z basztami i trzema bramami.
Najokazalszym zachowanym zabytkiem miasta jest gotycki kościół parafialny św. Tomasza Apostoła (1325-30). Z XIV w. zachowały się również fragmenty murów miejskich z basztami bramnymi: Bramą Lubawską oraz Brodnicką. W ruinie pozostaje franciszkański klasztor z XVII w. w Łąkach Bratiańskich, będący elementem sanktuarium nazywanego w czasach świetności „Częstochową Północy” lub „Pruską Częstochową”. Wśród nowszych budowli wyróżniają się: ratusz (koniec XVIII w.) oraz kościół ewangelicki (początek XIX w.), w którym obecnie mieści się kino.
Nowe Miasto Lubawskie leży nad Drwęcą, która na całej długości jest rezerwatem przyrody i która stanowi również popularny szlak kajakowy. Miłośnicy spływów chętnie urządzają je także rzeką Wel, która wpada do Drwęcy niedaleko od miasta.